میان این برهوت، این منم؛ من مبهوت

خاطرات خانوم معلمی که منم...

میان این برهوت، این منم؛ من مبهوت

خاطرات خانوم معلمی که منم...

*

فروغ : 

 

کاش می مردم و دوباره زنده می شدم و می دیدم که * دنیا شکل دیگری ست*  

و دنیا این همه ظالم نیست    

و مردم این خست همیشگی خود را فراموش کرده اند   

و هیچ کس دور خانه اش دیوار نکشیده است.