میان این برهوت، این منم؛ من مبهوت

خاطرات خانوم معلمی که منم...

میان این برهوت، این منم؛ من مبهوت

خاطرات خانوم معلمی که منم...

دیگه این نفس کشیدن های عمیق هم تو رو از ورطه ای 

که توش افتادی بیرون نمی کشه !!!

بغض گلوت رو انکار نکن .... همه چیز این دنیا حقیقی است.

خدایا به امید خودت..

یه جا خواندم که :


برای تمام رنج هایی که میبری صــــبــر کن

صــبــر اوج احترام به حکمت خداست



+ وقتی فک میکنم خدا هوام را داره

دلم آروم تره

خــیـــلـــی آرومـــ تــر !!!!